بانک کانادا نرخ های بهره را در طول سال 2019 ثابت نگه داشت و انتظار می رود در اولین نشست خود در سال 2020 مجدداً این کار را انجام دهد. در حالی که داده های اقتصادی ضعیف در پایان سال گذشته نشان می دهد که کاهش نرخ دور از ذهن نیست. ارقام مثبت اشتغال و احساسات تجاری در دو هفته گذشته و لحن نسبتاً خنثی در آخرین اظهارات فرماندار پولوز، بازارها و تحلیلگران را متقاعد کرده است که حرکتی در ژانویه انجام نخواهد شد. بر اساس آخرین ارقام تولید ناخالص داخلی، منطقی است که در هفته آینده لحن ناامیدانه ای از سوی شورای حکومتی انتظار داشته باشیم. ردیابی کنونی ما نشان میدهد که رشد به 0.7 درصد سالانه در سه ماهه چهارم/4 کاهش یافته است، که پایینتر از پیشبینی 19 درصدی پیشبینی شده توسط BoC است. (تعداد تولید و خرده فروشی هفته آینده که انتظار می رود هر دو در ماه نوامبر افزایش داشته باشند، به شکل گیری این درخواست کمک خواهند کرد.) عوامل گذرا مانند اختلالات کار بر فعالیت تأثیر گذاشته است، اگرچه کاهش سرعت ایجاد شغل در نیمه دوم سال 1.3 نشان می دهد که اقتصاد در واقع کاهش یافته است. در طول آن دوره ما انتظار بازگشت قابل توجهی در رشد را در اوایل امسال نداریم (با افزایش 2 درصدی در سه ماهه اول/19) و فکر می کنیم که رشد مداوم زیر روند، درها را برای کاهش نهایی نرخ باز می گذارد.
در حالی که کسری رشد ممکن است نشان دهد که اقتصاد با کسادی بیشتر از آنچه که BoC تصور میکرد، کار میکند، آخرین نظرسنجی چشمانداز تجاری آن نشان داد که اقتصاد به اشتغال کامل در خارج از استانهای تولیدکننده نفت نزدیک است. بهبود روحیه کلی کسبوکار از جمله شاخصهای مثبت فروش آینده و افزایش تمایل به استخدام نیز باید به تعادل نگرانیهای بانک مرکزی در مورد رشد کندتر کمک کند. نگرانی در مورد عدم تعادل خانوارها نیز در تصمیمات آتی بانک مرکزی برای نرخ بهره خواهد بود. هفته گذشته، فرماندار پولوز خاطرنشان کرد که تقاضا برای خانهها از عرضه پیشی گرفته است (چیزی که در دادههای فروش خانه در این هفته کاملاً مشهود بود) که میتواند باعث بازگشت به انتظارات برونگرایانه قیمت یا "افزایش" در بازارهای اصلی شود. مسائل مربوط به ثبات مالی مرتبط با احیای بازار مسکن و افزایش بدهی وام مسکن، که نوار کاهش نرخ را بالا میبرد، احتمالاً در کاهش شدید قیمتها نسبت به بانک مرکزی آمریکا در سال جاری (کمتر از 50/50 احتمال حرکت) موثر بوده است. تا دسامبر).
یک پسزمینه خارجی بهبودیافته همچنین فوریت را برای کاهش نرخها کاهش میدهد. با توجه به تمرکز بر درگیری های تجاری، BoC احتمالا از تحولات جنوب مرز در این هفته خرسند بود. مهمتر از همه، امضای فاز یک توافق تجاری بین ایالات متحده و چین بود که نشاندهنده آتشبس در جنگ تجاری دو کشور است - اختلافی که در سال 2019 تشدید شد و به کاهش سرعت تجارت جهانی و تولید صنعتی کمک کرد. در ازای تخفیف جزئی از تعرفههای وارداتی ایالات متحده - و لغو تهدید افزایش تعرفهها - چین موافقت کرد که 200 میلیارد دلار دیگر از کالاهای آمریکایی را طی دو سال خریداری کند و تعدادی اصلاحات را انجام دهد (به عنوان مثال رسیدگی به سرقت مالکیت معنوی، پایان دادن به انتقال اجباری فناوری، خودداری از دستکاری ارز). در حالی که افزایش قابل توجه واردات چین از ایالات متحده (اگر مورد اول ادامه پیدا کند) این پتانسیل را دارد که جریان های تجارت جهانی را شکل دهد، ما فکر می کنیم که فوری ترین تأثیر توافق فاز اول کاهش عدم اطمینان تجاری است. احساسات تجاری جهانی در اواخر سال 2019 با کاهش تنشهای تجاری و عدم قطعیت برگزیت نشانههایی از تثبیت را نشان داده است و یک توافق ملموس آمریکا و چین باید به آن اضافه کند. (در واقع، آخرین گزارش تولید ISM به صراحت گفته است که چندین بخش صنعت در نتیجه توافق بهبود خواهند یافت.)
همچنین در این هفته، سنای ایالات متحده آخرین تکرار USMCA را تصویب کرد و امضای رئیس جمهور ترامپ و عبور از پارلمان کانادا تنها مراحل باقی مانده برای تصویب باقی ماند. فرماندار پولوز در سخنرانی اخیر خود گفت که تصویب "یک منبع بزرگ عدم اطمینان را برای بسیاری از شرکت های کانادایی از بین خواهد برد." اما او که همواره از خطرات دو طرفه در مورد تجارت آگاه است، همچنین به این نگرانی اشاره کرد که اتحادیه اروپا ممکن است هدف تجاری بعدی دولت ترامپ باشد.