RMB چین با افزایش سن از محبوبیت کمتری برخوردار است

وقتی اواخر ژانویه ، ارائه دهنده پیام رسانی مالی ، سوئیفت آخرین ردیاب RMB خود را منتشر کرد ، تقریبا هیچ کس متوجه این موضوع نشد.

به دلیل خوبی هر کسی که به سیاست ایالات متحده یا آتش سوزی استرالیا توجه نداشته باشد ، از تهدید روزافزون ویروس کرونا رنج می برد.

در حالی که برای جلوگیری از فرار عوامل بیماری زا به جهان دیگر خیلی دیر است ، چین 22 میلیارد دلار به بازارهای خود پمپ کرده و نسبت ذخیره بانک ها را کاهش داده است. مطمئناً محرک های مالی و پولی بیشتری به دنبال خواهد داشت.

با این حال ، ارزش بازگشت به گزارش ژانویه سویفت را دارد. این که کشش کمی به دست آورد مهم نیست: بلکه آنچه در آن است مهم است.

با خواندن عنوان ، شما تصور می کنید که واحد پول چین ، رنمینبی ، به خوبی به عنوان یک ارز بین المللی شناخته شده است. با این حال از زمان درج در سبد حقوق ویژه قرعه کشی صندوق بین المللی پول در اکتبر 2016 ، ستاره RMB ، اگر چیزی داشته باشد ، کمرنگ شده است.

در دسامبر 2017 ، سوئیفت حساب کرد که پنجمین ارز پرداخت بزرگ است ، با سهم بازار جهانی 1.61٪. دو سال بعد ، این رقم کمی به 1.94٪ افزایش یافت ، با این وجود RMB در رده بندی به رتبه ششم سقوط کرد تا دلار کانادا ، و دلار استرالیا و حتی هنگ کنگ در اوج خود قرار دارد.

در پرداخت های بین المللی ، یوان هشتم است ، دقیقاً همان جایی که دو سال پیش بود ، در حالی که سهم آن از بازار مالی تجارت جهانی کاهش یافته است ، به طور نگران کننده ای ، به 1.46 in در دسامبر ، در مقابل 2.45 two دو سال قبل ، در حالی که دلار آمریکا کاهش یافته است به قدرت رسید ، هژمونی آن بدون کنترل است.

این برای بزرگترین اقتصاد آسیا و بزرگترین صادرکننده و بازرگان جهان لگدی به دندان می زند.

گرم و سرد

یا آن؟ هر کسی که در چین تجارت می کند توانایی خود را در سرسختی اما در عین حال عمل گرایانه می داند. پکن اغلب برای رسیدن به خواسته خود فشار وارد می کند و سپس با قدم بعدی مرحله بعدی خود را وزن می کند.

به عنوان یک دستگاه تصمیم گیری ، بسته به اینکه چه کسانی در دستگاه حزب دارای نفوذ هستند ، گوش رئیس جمهور یا هر دو ، می تواند سرد و گرم باشد.

ژو شیائوچوان اولین مورد را بسیار زیاد داشت اما مورد دوم را کمتر داشت ، بنابراین در سالهای آخر ریاست بانک مرکزی ، او اغلب از بین المللی شدن یوان به عنوان یک تهدید استفاده می کرد.

چین معتقد است که ارز جهانی می خواهد ، اما آیا حاضر است برای بدست آوردن آن هزینه ای بپردازد؟ می گفتم نه 

 - مایک پتیس ، دانشگاه پکن

مایکل تیلور ، مدیر ارشد اعتبارات آسیا و اقیانوسیه در مودی می گوید: "این تاکتیکی بود که اصلاح طلبان برای مجبور کردن شرکت های دولتی به کارآیی بیشتر استفاده می کردند."

از زمان شروع کار ژو در سال 2018 ، بحث در مورد RMB به عنوان ارز ذخیره ای به طور محسوسی کاهش یافته است.

دلایل خوبی برای این وجود دارد. پکن دارای ماهی های بزرگتری برای سرخ کردن است ، خواه ناآرامی در حاشیه آن ، بالون بدهی یا خصومت دولت های حمایت گرایانه در ایالات متحده و اروپا.

هنگ کنگ ، که 75 درصد از پرداخت های RMB را تشکیل می دهد ، در بیشتر سال گذشته مورد شورش قرار گرفت ، که بخشی از آن به کنترل فشار چین منجر شد.

روسیه

حتی متحدان نیز در مورد چشم اندازهای آن بسیار خوش بین هستند. برای سالها ، رسانه های دولتی مسکو RMB را به عنوان ارز آینده بوق زدند ، اما هنگامی که در ماه نوامبر از ولادیمیر پوتین س askedال شد ، ولادیمیر پوتین با صراحت گفت که شرکت ها و بانک های روسی "علاقه ای به" جمع آوری پول در رنمینبی ندارند ، با اشاره به محدود بودن قابلیت تبدیل آن. مقداری بررسی واقعیت.

رئیس جمهور روسیه ، نه برای اولین بار ، یک ارزیابی کننده ضعف است. چین واضح است که ارزهای جهانی با داشتن یک ارز جهانی را می خواهد: یوان بین المللی واقعا به او اجازه می دهد تا با واشنگتن سیاست قدرت بازی کند و هنگام حل و فصل انواع اختلافات مالی و اقتصادی ، یک سلاح تهاجمی و دفاعی به آن بدهد.

با این حال ، آیا حاضر است برای پذیرش پاداش ، ریسک کند؟ نه ، می گوید: مایک پتیس ، استاد امور مالی در دانشکده مدیریت Guanghua دانشگاه پکن.

"چین معتقد است که ارز جهانی می خواهد ، اما آیا حاضر است برای بدست آوردن آن هزینه ای بپردازد؟" او می پرسد. "من می گویم نه - شما نمی توانید ارز جهانی داشته باشید بدون كنترل كنترل سرمایه ، و این باعث می شود كه آن را در برابر همه نوع شوك های مالی و بحران های خارجی آسیب پذیر كنید."