Gorman kan niet wachten om minder kapitaal te hebben

CEO van Morgan Stanley, James Gorman, trapte donderdag zijn winstoproep voor het derde kwartaal af na hold-muziek die wild van funk naar orkestrale muziek was gegaan, en hij klonk optimistisch na wat hij omschreef als sterke resultaten.

De vermogensbeheeractiviteiten van het bedrijf waren nu krachtig, met 2.6 biljoen dollar aan activa en een omzet op jaarbasis van ongeveer 17 miljard dollar. De marges bevonden zich daar op historische hoogtepunten. Maar hij zag nog steeds verschillende mogelijkheden voor groei, vooral door het veroveren van zo'n 4 biljoen dollar aan activa die 'weggehouden' worden, dat wil zeggen activa die door bestaande klanten van Morgan Stanley bij concurrenten worden aangehouden.

Hij was vooral bemoedigd door de groei in Azië, en merkte ook op dat nu de activiteiten binnen het bedrijf zijn gestabiliseerd, “elke extra dollar aan omzet een hogere marge heeft dan de bestaande activiteiten”.

De institutionele effectengroep (ISG), de investment banking- en kapitaalmarktorganisatie van Morgan Stanley, bleek over een veerkrachtige mix te beschikken, zei hij, in wat een moeilijk handelsklimaat was geweest.

Het heeft voor de vijfde keer in de afgelopen zeven kwartalen een omzet van $5 miljard geboekt. De kracht van de klantenfranchise van het bedrijf kwam tot uiting in investment banking, FICC en aandelen, en de bank was de begunstigde geweest van de voortdurende consolidatie van klantenaandelen.

Al met al was er een enorm voordeel, zei Gorman.

Dat zal wellicht nodig zijn om beleggers en analisten tevreden te houden. Vergeleken met het derde kwartaal van 2018 stegen de inkomsten over het geheel genomen en bij de institutionele effectengroep, maar ook bij de schuldkapitaalmarkten, adviesmarkten en FICC. Maar de winst vóór belastingen daalde zowel op groepsniveau als (sterk) bij ISG, terwijl de inkomsten daalden op de aandelenkapitaalmarkten en de verkoop en handel in aandelen.

Pure op jaarbasis bevond het bedrijf zich misschien in de middenmoot van de vijf grote investeringsbankfranchises die deze week rapporteerden (zie onderstaande grafiek). Maar het beeld is slechter op jaarbasis, waarbij het bedrijf in veel categorieën achteruit gaat, en vaak zelfs meer dan vergelijkbare bedrijven.

Dat gezegd hebbende, als het gaat om de inkomsten en de winst vóór belastingen van CIB, is geen van de grote Amerikaanse bedrijven op twaalfmaandelijkse basis gestegen: Citi, de best presterende, is slechts vlak.

Morgan Stanley was een bedrijf waar de kosten stegen, en Gorman ging in traditionele vorm tekeer toen Mike Mayo van Wells Fargo hem vroeg hoe zeker hij was dat hij de inkomsten sneller zou kunnen laten groeien dan de uitgaven.

‘Daar worden we voor betaald,’ zei hij. “Als we een bedrijf hebben waar we op de lange termijn de kosten sneller laten groeien dan de inkomsten, dan zullen we geen erg goed bedrijf hebben.”

Maar wat Morgan Stanley betrof waren er specifieke redenen voor de kostenstijgingen in het kwartaal. Er waren proceskosten van tien jaar geleden gerealiseerd, er waren aanhoudende uitgaven aan technologie en andere elementen zoals de integratie van softwareleverancier voor financiële rapportage en compliance Solium, die eerder dit jaar werd overgenomen, in vermogensbeheer.

"Maar eerlijk gezegd maakte ik me daar geen zorgen over, en ik maak me zeker geen zorgen over het komende jaar", voegde hij eraan toe.

Kapitaalvooruitzichten

Bij Morgan Stanley is het een vast onderdeel geworden van de winstoproepen dat iemand Gorman moet porren met de stok van kapitaalvereisten, en deze keer was het de taak van Gerard Cassidy van RBC om dat te doen. Hij wilde weten wanneer het bedrijf verwachtte dat de bindende druk zou verschuiven van de leverage ratio naar CET1, een kwestie die van bijzonder belang is voor Morgan Stanley, aangezien het met zijn CET1-percentage van meer dan 16% ongeveer 250 basispunten voorsprong heeft op zijn sectorgenoten.

“Je vraagt ​​mij om hier in een leeuwenkuil te stappen!” zei Gorman. Het is een put die hij goed kent, maar hij was in een genereus humeur. Hij vond dat de Fed zeer constructief was geweest door een stap terug te doen om het raamwerk onder de loep te nemen. En het was voor de banken van cruciaal belang geweest om hun liquiditeit te herkapitaliseren en te vergroten, en hij dacht dat de resultaten van sectorgenoten van deze week hadden geïllustreerd hoe de gezondheid van het Amerikaanse banksysteem dat nu weerspiegelde.

Gorman heeft lange tijd betoogd dat een eenvoudige hefboomratio een twijfelachtige manier is om banken aan banden te leggen, omdat deze er niet in slaagt de intrinsieke kwaliteit van een bepaald actief op de balans vast te leggen, waarbij het hefboomeffect dat op een illiquide actief wordt toegepast, op dezelfde manier wordt behandeld als op een schatkistpapier. . 

“Het is moeilijk om een ​​scenario te zien waarin het kapitaal gelijk blijft of stijgt, dus daarom is er maar één alternatief.”
-James Gorman

Het betekende dat Morgan Stanley voor een aanhoudende uitdaging stond wat betreft de hoeveelheid eigen vermogen die het moest aanhouden. Maar de geleidelijke verandering naar een CET1-gebaseerde beperking, die door de Fed was gesignaleerd als een waarschijnlijk resultaat van de huidige regelgevingstransitie, was verstandig en zou investeerders en ratingbureaus een beter inzicht geven in waar het risico werkelijk lag. En het zou het bedrijf ten goede komen, zei hij.

Hij wilde geen terugkeer naar het hefboomniveau van vóór de crisis van wel zestig keer, maar het was ook essentieel voor de economie om ervoor te zorgen dat de banken niet overgekapitaliseerd zouden worden.

Hij wist niet precies wanneer de verandering zou plaatsvinden, maar zag het eerder als maanden dan als jaren. Hij kon er echter zeker van zijn dat dit een impact zou hebben op Morgan Stanley. “Het is moeilijk om een ​​scenario te zien waarin het kapitaal gelijk blijft of stijgt, dus daarom is er maar één alternatief,” voegde hij eraan toe.

En gezien de veranderingen die al hadden plaatsgevonden, klonk hij ervan overtuigd dat de Fed ontvankelijk zou zijn voor dergelijke zorgen. Hij merkte op dat er tenslotte vooruitgang was geboekt, of het nu ging om wijzigingen in de regels op grond waarvan banken als systeemrelevant werden aangemerkt, aanpassingen aan het kwalitatieve deel van de Amerikaanse stresstests voor banken en de openheid van de Fed om haar aanpak te heroverwegen ten aanzien van de vraag hoe terugkopen en dividenden als we kijken naar kapitaalmodellering in stressscenario's.

IB-mogelijkheden

CFO Jonathan Pruzan zei dat het bedrijf zijn aandeel in zijn institutionele effectengroep wilde vergroten, en vooral kansen zag om dat in Azië te doen. Hij schatte dat het bedrijf de afgelopen jaren ongeveer drie tot vier punten marktaandeel had gewonnen in de hele ISG-franchise.

De divisie had een sterke maand september achter de rug, zei Pruzan, en de omzet van $5 miljard voor het kwartaal was het hoogste derde kwartaal in tien jaar. De schuldkapitaalmarkten boekten recordinkomsten, verspreid over investment grade en high yield, terwijl een goed renteklimaat voor emittenten de achterstand in de zomer wegwerkte. Het compenseerde ruimschoots de zwakkere prestaties van de aandelenkapitaalmarkten.

Het aantal voltooide fusies en overnames bij een aantal grote strategische transacties stegen, en de pijplijnen bleven gezond.

Gorman zei dat de achterstanden goed waren en dat de adviesresultaten sterk waren. Een terugval van de volumes op de aandelenkapitaalmarkten was voor Morgan Stanley een lichte domper geweest, maar het bedrijf had een grote impuls gegeven aan de schuldkapitaalmarkten en dat werpt zijn vruchten af. Het aandeel van ongeveer 14% voor het kwartaal was het beste in vele jaren.

De FICC-activiteiten van Morgan Stanley, die met 21% stegen, zijn tegenwoordig berekend op een kwartaalrun rate van $1 miljard – en het resultaat van $1.4 miljard dit kwartaal betekent dat de bank in de eerste drie kwartalen al $4.2 miljard heeft geboekt.

Pruzan zei dat krediet- en gesecuritiseerde producten sterk waren, met een betere balansomloopsnelheid dan vorig jaar op hetzelfde tijdstip. Macro werd beïnvloed door een uitdagend klimaat, vooral in de eerste helft van het kwartaal, maar gestructureerde producten en grondstoffen stegen.

De inkomsten uit aandelen daalden met 1%, maar Pruzan zei dat de combinatie van schaalgrootte en technologie zijn vruchten afwerpt, evenals het feit dat sommige concurrenten zich terugtrokken uit het bedrijf. Wat ook hielp was het feit dat eersteklasdiensten het grootste deel van de franchise vormden, “het centrum van de machine”.

Gorman benadrukte echter dat hoewel het bedrijf verwachtte zijn leiderschapspositie op het gebied van aandelen te behouden, hij zakelijke kansen niet puur in termen van marktaandeel, maar in termen van winst keek.

En hij was optimistisch over de bredere vooruitzichten. Hoewel CEO's zich zorgen maakten over de richting van de mondiale handelsbesprekingen, merkte hij op dat de financiering goedkoop bleef, dat mensen vooral vertrouwen hadden in de Amerikaanse economie en dat er transacties tot stand kwamen.

“Ondanks al het nee-zeggen is de realiteit dat de Amerikaanse economie er goed voor staat en dat de balansen van de consumenten er goed uitzien”, zei hij. “Mensen geven nog steeds geld uit.”