Herman Cain i Stephen Moore to początek `` upolitycznienia '' Fedu przez Trumpa: Barclays

Według głównego ekonomisty Barclays w USA potencjalne nominacje przez prezydenta Donalda Trumpa Stephena Moore'a i Hermana Caina do Rezerwy Federalnej mogą być początkiem upolitycznienia banku centralnego.

„Jeśli chodzi o nominacje, większość osób nominowanych do zarządu, niezależnie od tego, która partia jest u władzy, jest nominowana na podstawie wiedzy specjalistycznej i w dużej mierze znajdują się na marginesie polityki” – powiedział ekonomista Barclays, Michael Gapen , dodając, że są to często ekonomiści ze środowisk akademickich, rządowych lub sektora prywatnego.

„Wydaje się, że dwóch [potencjalnych] kandydatów, Cain i Moore, jest cenionych bardziej ze względu na ich wkład polityczny niż powagę gospodarczą” – stwierdził Gapen.

Powiedział, że nie jest jasne, czy którykolwiek z nich przejdzie przez proces nominacji, zauważając, że znacznie różnią się od czterech ostatnich, bardziej tradycyjnych nominowanych przez Trumpa. Jeśli uda im się uzyskać zgodę Senatu, będą dwoma z siedmiu członków zarządu. Federalny Komitet Otwartego Rynku, który podejmuje decyzje polityczne, składa się z członków zarządu i pięciu prezesów banków regionalnych.

„Z jednej strony jest to początek upolitycznienia Fed, ale nie jestem pewien, czy zmieni to krótkoterminowy kurs polityki” – powiedział Gapen.

Ekonomista zwrócił uwagę, że wydaje się, że zarówno Moore, jak i Cain zmienili swoje wcześniejsze jastrzębie poglądy, aby dopasować je do wezwania administracji Trumpa do łatwiejszej polityki Fed. Trump wielokrotnie krytykował podwyżki stóp procentowych Fed i stwierdził, że Fed powinien teraz obniżyć stopy procentowe i zachować większą akomodację. Fed wycofał się ze swojej prognozy dalszych podwyżek stóp procentowych, ale urzędnicy nie przyjęli pomysłu obniżek stóp.

„Jeśli chodzi o zacieśnienie ilościowe, zdecydowanie powinno to być teraz poluzowanie ilościowe” – powiedział Trump reporterom w piątek.

Gapen powiedział, że nie jest niczym niezwykłym, że prezydenci opowiadają się za określoną polityką, jednak niezwykłe jest to, że potencjalni kandydaci przed nominacją wyrażają swoje poglądy polityczne zgodnie z poglądami Białego Domu.

Główny doradca ekonomiczny Białego Domu, Larry Kudlow, określił Caina i Moore'a jako zdolnych i stwierdził, że mogliby przeciwstawić się innym poglądom zarządu Fed.

„Cain powiedział, że bardziej obawia się deflacji niż inflacji, a Moore opowiadał się za obniżką docelowej stopy funduszy federalnych o 50 [punktów bazowych]” – powiedział Gapen, zauważając, że ich polityka „łatwego pieniądza” kontrastuje z ich wcześniejszymi „twardymi” poglądy na temat pieniędzy.

„Rynek mógłby przyjrzeć się temu, co mówili w przeszłości i tym, co mówią obecnie, i argumentować, że ich funkcja reakcji na politykę może mieć charakter bardziej polityczny niż gospodarczy” – powiedział Gapen.

Dodał, że Moore był doradcą ekonomicznym kampanii prezydenckiej Caina i pomógł stworzyć plan podatkowy Caina, który wzywał do powrotu do standardu złota. Cain był kandydatem Republikanów na prezydenta w 2012 roku.

„Był regularnym krytykiem niekonwencjonalnego łagodzenia polityki Fed i jeszcze w 2014 r. opowiadał się za odwróceniem QE poprzez miesięczną sprzedaż skarbowych papierów wartościowych i pakietów MBS o wartości 45 miliardów dolarów, co zmniejszyłoby stan posiadania papierów wartościowych Fed o 75% do 2020 r. ” – napisał Gapen w notatce.

„Krytyka Moore’a dotycząca polityki Fed w zakresie bilansu była częściowo podyktowana obawami dotyczącymi dewaluacji waluty” – powiedział Gapen. „Przejście na standard złota wyeliminowałoby dokładnie ten rodzaj uznaniowych działań politycznych, które obecnie zalecają obaj”.

Gapen powiedział, że obaj nominowani mają pewne doświadczenie. Cain, były dyrektor pizzerii, był prezesem i wiceprezesem zarówno oddziału Banku Rezerw Federalnych w Kansas City, jak i Banku Rezerw Federalnych w Kansas City.

Moore posiada tytuł magistra ekonomii uzyskany na Uniwersytecie George'a Masona. Był także członkiem Cato Institute, Club for Growth i Heritage Foundation, a wcześniej był członkiem redakcji The Wall Street Journal.

Zdaniem niektórych profesjonalistów rynkowych, rynki jak dotąd ignorowały wezwania Trumpa do łatwiejszej polityki Fed i jego poprzednich czterech nominowanych kandydatów.

„Myślę, że posiadanie silnego i niezależnego Fed to bardzo duża korzyść dla amerykańskiej gospodarki i rynków finansowych, i mam nadzieję, że tak będzie dalej”, powiedział Ed Keon, główny strateg inwestycyjny w QMA.

Trump awansował Jerome’a Powella ze stanowiska gubernatora na prezesa. Powell miał już doświadczenie jako partner w Carlysle Group i pracował w Ministerstwie Skarbu.

Prezydent mianował także Richarda Claridę na wiceprzewodniczącego. Clarida pracowała w Departamencie Skarbu USA i jest ekonomistką z tytułem doktora. który wykładał na Uniwersytecie Columbia.

Wiceprzewodniczący Randal Quarles zajmował kilka stanowisk wysokiego szczebla w Ministerstwie Skarbu i był dyrektorem wykonawczym Międzynarodowego Funduszu Walutowego w USA.

Michelle Bowman, którą Trump powołał do zarządu, była komisarzem ds. bankowości w Kansas, zajmowała stanowiska w FEMA i Departamencie Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz jako urzędnik banku lokalnego.

„Te cztery nominacje miały tradycyjny charakter i każda z nich zbudowała karierę zawodową w bankowości, rządzie lub środowisku akademickim, w dużej mierze poza areną polityczną” – napisał Gapen. „Naszym zdaniem ich wybór wskazywał, że administracja jest skłonna umieścić w Radzie Rezerwy Federalnej wykwalifikowany personel i zachować niezależność tej instytucji”.

Gapen wyraził zaniepokojenie, że jeśli Cain i Moore dostaną miejsca w zarządach, mogą zderzyć się z bardziej tradycyjnymi członkami. Mimo to rada ma wystarczającą liczbę członków, aby prowadzić politykę pieniężną w oparciu o mandat Fed, a nie politykę.

„Historycznie rzecz biorąc, prezesi zarządów głosowali zgodnie z przewodniczącym, a komisja dąży do osiągnięcia konsensusu” – powiedział Gapen. „Obecność w zarządzie dwóch nominatów politycznych może oznaczać więcej sprzeciwów i niezgodną komunikację, ale pozostała część zarządu będzie miała wystarczającą liczbę członków, aby prowadzić politykę pieniężną w oparciu o podwójny mandat, a nie preferencje polityczne”.