Przesunięcie ekspozycji walutowych powoduje dylemat skarbu

Według Deutsche Bank europejscy sprzedawcy detaliczni z branży odzieżowej doszli do szeregu zwolnień

Wielu skarbników okazało się, że w wyniku zmniejszonych przychodów spowodowanych ograniczeniami związanymi z koronawirusem, wskaźniki zabezpieczeń są wyższe niż oczekiwano.

Jeżeli korporacyjne skarby prowadzą programy zabezpieczające przewidywane przepływy pieniężne w oparciu o prognozy sprzedaży/kosztów, w normalnych okolicznościach są one zwykle niedozabezpieczone, aby uwzględnić błędy prognoz w tych programach. Biorąc jednak pod uwagę bezprecedensowy wpływ wirusa koronowego na światową gospodarkę, będą zdarzać się przypadki przedsiębiorstw, które będą nadmiernie zabezpieczane w związku ze swoimi zrewidowanymi prognozami.

Podobnie jak w przypadku wielu innych aspektów pandemii, wpływ na skarb państwa był nierównomierny.

Wiele przedsiębiorstw eksportujących z Europy i tak stosowało niskie wskaźniki zabezpieczenia ze względu na niską zmienność i dość wysokie koszty zabezpieczenia.

Osoby zmuszone do tymczasowego zawieszenia produkcji zazwyczaj postrzegają swoją bazę kosztową jako stabilną w perspektywie długoterminowej i dlatego traktują wszelkie potencjalne nadmierne zabezpieczenie bardziej jako niedopasowanie czasowe niż faktyczną otwartą pozycję.

Niewłaściwe ustawienie

Zdarzały się również przypadki, w których spodziewano się efektu wzrostu pod koniec roku, mówi Ole Matthiessen, dyrektor ds. bankowości korporacyjnej ds. zarządzania gotówką w Deutsche Bank.

„Określone branże, takie jak podróże, wypoczynek i handel detaliczny odzieżą, zostały dotknięte nadmiernym zabezpieczeniem znacznie silniej niż inne” – mówi. „Praktycznie wszyscy klienci w tych sektorach zgłosili rozbieżności między ich instrumentami zabezpieczającymi a bazową prognozą biznesową”.

Fabio Madar, współdyrektor ds. walut w Natwest Markets, twierdzi, że aż jedna czwarta skarbników może zostać nadmiernie zabezpieczona, chociaż ci, których działalność została raczej opóźniona, a nie anulowana, w wielu przypadkach po prostu zabezpieczyli swoje zabezpieczenia.

„Jeżeli istnieje pewność, że zabezpieczenie jest obecnie «sieroce», być może trzeba będzie je anulować i zapłacić lub otrzymać różnicę w ramach aktualnej transakcji walutowej” – mówi Madar. „Skarbnik musiałby wówczas poczekać na większą jasność, aby rozpocząć nowe zabezpieczenia. Jeśli nie są pewni, że zabezpieczenie będzie przydatne i mają niewielki wgląd w rzeczywiste zaangażowanie, mogą zdecydować się na przekształcenie swoich kontraktów forward w opcje.

Strategie

Strategie dostępne dla skarbników w celu ograniczenia ich ekspozycji w przypadku nadmiernego zabezpieczenia w określonej walucie lub walutach zależą od profilu ich ksiąg zamówień, wyjaśnia Xavier Gallant, współkierownik ds. stawek, sprzedaży korporacyjnej na rynkach walutowych i lokalnych w regionie EMEA w BNP Paribas.

„Firmy posiadające zabezpieczenia typu „in the money” mogłyby spieniężyć swoją pozytywną markę na rynku, zamykając swoje nadmiernie zabezpieczone pozycje lub przesuwając zabezpieczenia na przyszłą datę” – mówi. „Może to być atrakcyjne szczególnie na rynkach wschodzących, biorąc pod uwagę akcję cenową tych walut w stosunku do euro w tym roku”.

Jeżeli w portfelu brakuje środków, można rozważyć przeniesienie na przyszłą datę, ale spowodowałoby to ujemne przepływy pieniężne pierwszego dnia, jeśli rolowanie odbywa się na rynku, ponieważ klient musiałby zapłacić bieżącą markę na rynku.

Dostosowywanie tenorów i dopasowywanie wskaźników zabezpieczeń pod względem profilu zapadalności stało się w ostatnich latach coraz bardziej powszechną praktyką 

 - Ole Matthiessen z Deutsche Banku

Alternatywnym rozwiązaniem jest rozważenie restrukturyzacji portfela zabezpieczającego w celu zmniejszenia miesięcznego zobowiązania zabezpieczającego i rozłożenia go na dłuższe okresy zapadalności.

Matthiessen twierdzi, że był świadkiem szeregu osłabień wśród europejskich sprzedawców detalicznych z branży odzieżowej, ponieważ wielu z nich miało w swoim portfelu dodatnią wartość rynkową ze względu na długoterminowe kontrakty forward na zakup USD, co doprowadziło do nieoczekiwanego zysku, który częściowo zrekompensował ograniczenie działalności biznesowej.

„Dostosowywanie tenorów i dopasowywanie wskaźników zabezpieczeń pod kątem profilu zapadalności stało się w ostatnich latach coraz bardziej powszechną praktyką” – dodaje. „W ciągu ostatnich trzech miesięcy zaobserwowaliśmy wiele takich działań, zarówno pod względem rozwiązań taktycznych, jak i strategicznych dostosowań portfela”.

Francois Masquelier, wiceprzewodniczący Europejskiego Stowarzyszenia Skarbników Korporacyjnych, odniósł się do tego, jak nadmiernie zabezpieczone pozycje stwarzają problemy w świetle zasad rachunkowości zabezpieczeń, powodując skomplikowane oddzielanie i realokację zabezpieczeń. Ostrzegł jednak również, że niekoniecznie jest to dobry moment na rozluźnianie żywopłotów.

Recenzje

Gallant podobnie przestrzega przed usuwaniem zabezpieczeń dla walut, na które przedsiębiorstwa mają ograniczoną ekspozycję, zalecając zamiast tego przegląd praktyk zabezpieczających (takich jak współczynnik zabezpieczenia i czas trwania) oraz dostosowanie asortymentu produktów w portfelu zabezpieczeń.

„Opcje mogą być sposobem na rozwiązanie problemu braku przejrzystości przyszłych przepływów pieniężnych, ponieważ usuwają z przedsiębiorstwa obowiązek dokonywania transakcji w przypadku, gdyby ekspozycja się nie zmaterializowała” – mówi. „Inne proste strategie, oferowane w formie rozwiązań o zerowej składce, mogą oferować elastyczność w zakresie zabezpieczanej kwoty, a także terminu rozliczenia, eliminując dwa główne źródła niepewności przy podejmowaniu decyzji o zabezpieczeniu”.

Gallant zauważa również, że zalety i wady tych strategii należy rozpatrywać w kontekście celów każdej firmy, potrzeb w zakresie płynności i potencjalnej presji na linie walutowe/kursy, i zgadza się, że należy również dokładnie przeanalizować konsekwencje rachunkowości zabezpieczeń.