Commonwealth Bank of Australia: Waarom koopt KKR Colonial First State?

Het nieuws dat KKR een meerderheidsbelang zal kopen in de vermogensbeheeractiviteiten van de Commonwealth Bank of Australia (CBA) is opvallend aan beide kanten van het hek.

Aan de Australische kant, de verkoper, blijkt dat het engagement van de banksector om uit het vermogensbeheer te stappen intact is, ondanks de vrees dat de vier grote banken dat idee misschien zullen laten varen.

Commissaris Kenneth Hayne had gesuggereerd dat banken met rijkdom en adviesdiensten een voedingsbodem waren voor conflicten van het soort dat zijn Koninklijke Commissie botweg aan het licht bracht. Hij heeft echter nooit het bevel gegeven dat de banken deze moeten afstoten.

Toen CEO Matt Comyn van CBA in maart 2019 zei dat hij een eerder aangekondigd plan om de vermogenssector van Colonial First State te verschuiven, opschortte, leek het erop dat de bank zich gewoon aan het ontworstelen was.

Nu weten we bemoedigend beter: Commonwealth heeft een koper gevonden, een die A$1.7 miljard zal betalen in een tijd waarin kapitaal inderdaad erg handig is.

En misschien is het dit laatste punt – de behoefte aan kapitaal om de schade aangericht door Covid-19 op te vangen – dat bij Westpac en de National Australia Bank (NAB) tot wat meer urgentie zal leiden bij het verkopen van hun vermogensbeheeractiviteiten.

Wat echter echt interessant is, is de koper.

Dit is de derde verkoop van vermogen of verzekeringen door CBA in een tijdsbestek van een paar jaar: de levensverzekeringsactiviteiten gingen naar AIA, en de internationale vermogensbeheeractiviteiten naar MUFG. Geen verrassing, in beide opzichten: kopers in dezelfde sector die proberen uit te breiden naar betrouwbare markten.

Maar mondiale private equity-aankopen in Australische rijkdom? Dat is interessant. En KKR was niet de enige geïnteresseerde partij: het zou de interesse van Blackstone hebben moeten afweren. KKR betaalt 15.5 keer de pro forma nettowinst na belastingen van Colonial First State.

Op het eerste gezicht is het een vreemde tijd om het Australische vermogensbeheer te trotseren, een sector waarvan de reputatie aan flarden ligt en dat al een tijdje het geval is.

De Koninklijke Commissie was slechts de zeer publieke conclusie van ongeveer een decennium aan reputatiehits die alles omvatten, van levensverzekeringen die werden verkocht aan mensen met een verstandelijke beperking, tot achterstallige commissies die werden aangerekend aan klanten die al tien jaar dood waren. Het hele systeem van vermogensadvies is een puinhoop.

Superannuatie-industrie

Aan de andere kant is het juist dat soort tegendraadse standpunten waar private equity goed in is, en KKR zal bij het nemen van zijn besluit ongetwijfeld naar een andere trend hebben gekeken: de meedogenloze groei van de Australische pensioensector, gesteund door de pensioengarantie, die werkgevers dwingt om bij te dragen 9.5% van de inkomsten van werknemers naar een pensioenfonds dat aan de regels voldoet.

Hierdoor beschikt Australië, met een bevolking van slechts 25 miljoen inwoners, per 3 december over een pensioenfonds aan pensioenfondsen van A$31 biljoen, een van de grootste activapools ter wereld.

KKR heeft gezegd dat het een aanzienlijk investeringsprogramma plant, waaronder een vereenvoudigd productaanbod, verbeterde service, investeringen in digitale kanalen, gemoderniseerde technologie en betere toegang tot ledenonderwijs.

De Commonwealth Bank zou je vertellen dat ze al deze dingen al jaren doet, maar toch kun je met geen van hen echt ruzie maken.

Het volgende interessante punt zal zijn om te zien of Blackstone en anderen het voorbeeld van KKR zullen volgen. NAB's MLC-vermogensactiviteiten en Westpac's BT zijn beide in het spel. Bekijk deze ruimte.