បែកខ្ញែកប្រទេសចិនគួរបំភ័យ LatAm

ខ្ញុំនៅអឺរ៉ុបតែមួយសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះនៅដើមខែកក្កដាប៉ុន្តែនៅពេលខ្ញុំត្រលប់ទៅអាមេរិចឡាទីនវិសាលភាពដែលប្រទេសចិនបានផ្លាស់ប្តូររបៀបវារៈហិរញ្ញវត្ថុត្រូវបានធ្វើកូដកម្ម។

អាមេរិចឡាទីនមិនដែលមានលទ្ធភាពធ្វើជាអលង្កានោះទេតែមានចំនួននៃការមើលឃើញពីទងផ្ចិតនៅឆ្នាំនេះដែលជាផលប៉ះពាល់ដែលអាចយល់បានពីការបោះឆ្នោតប្រធានាធិបតីជាច្រើននៅក្នុងតំបន់នេះច្រើនឬតិចក្នុងពេលតែមួយ។

ប៉ុន្តែប្រទេសចិនក៏បានផ្លាស់ប្តូរផ្នែកចិត្តគំនិតជាលើកដំបូងជាច្រើនឆ្នាំជាពិសេសហានិភ័យពីការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ច។ ជំលោះពាណិជ្ជកម្មរបស់ប្រទេសនោះជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិកគឺជាកាតាលីករប៉ុន្តែវាក៏ជួយកាត់បន្ថយភាពងាយរងគ្រោះផងដែរដែលបណ្តាប្រទេសនៅអាមេរិកឡាទីនមានស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិន។

យន្ដការបញ្ជូនចម្បងគឺការធ្វើពាណិជ្ជកម្មទាំងក្នុងបរិមាណជួញដូរជាបន្តបន្ទាប់និងផលប៉ះពាល់នៃតម្រូវការរបស់ចិនលើទំនិញជាក់លាក់និងតាមរយៈរូបិយប័ណ្ណមួយចំនួនរបស់អាមេរិកឡាទីន។

រូបិយប័ណ្ណទាំងនេះកំពុងបង្ហាញសញ្ញាដំបូងនៃវិបត្តិចិន។ ដោយសារប្រាក់យន់បានធ្លាក់ចុះដូច្នេះក៏មានរូបិយប័ណ្ណប្រេស៊ីលឈីលីនិងវិសាលភាពតិចជាងនេះព្រោះវាត្រូវបានគ្រប់គ្រងក្នុងក្រុមតូចមួយប៉េរូ។

ប្រទេសទាំងអស់នេះលក់បានច្រើនជាង 20% នៃការនាំចេញសរុបរបស់ពួកគេទៅកាន់ប្រទេសចិន។ ចំណែកនៃការនាំចេញទៅប្រទេសចិនរបស់ឈីលីគឺខ្ពស់បំផុតដែលមានត្រឹមតែជាង 30% ប៉ុណ្ណោះ។ ហើយស្ទើរតែទាំងអស់នៃការនាំចេញទាំងនេះគឺជាទម្រង់នៃទំនិញមួយចំនួន។

អ្នកយុទ្ធសាស្ត្រម៉ាក Ilya Gofshteyn អ្នកឯកទេសម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចរបស់ក្រុមហ៊ុន Standard Chartered បានចង្អុលបង្ហាញថាការពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការនាំចេញទំនិញដែលមានតម្លៃជាប្រាក់ដុល្លារបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការប្រកួតប្រជែងពីការធ្លាក់ចុះរូបិយប័ណ្ណ។

នៅអាមេរិកឡាទីនប៉េសូពិតប្រាកដរបស់ប្រទេសប្រេស៊ីលនិងប្រាក់ប៉េសូកូឡុំប៊ីបានមើលឃើញការធ្លាក់ចុះដ៏ធំបំផុតប្រឆាំងនឹងប្រាក់យន់ចាប់តាំងពីដើមឆ្នាំនេះ (ប្រសិនបើយើងមិនរាប់បញ្ចូលអំពីភាពទន់ខ្សោយរបស់រូបិយប័ណ្ណអាហ្សង់ទីន) ប៉ុន្តែផលប្រយោជន៍ពីវិស័យនេះទៅវិស័យនាំចេញរបស់ពួកគេគឺតិចតួចណាស់។

រូបិយប័ណ្ណទាំងនេះកំពុងបង្ហាញសញ្ញាដំបូងនៃវិបត្តិចិន។ ខណៈពេលដែលប្រាក់យន់បានធ្លាក់ចុះដូច្នេះក៏មានរូបិយប័ណ្ណនៃប្រទេសប្រេស៊ីលឈីលីនិង - ទៅវិសាលភាពតិចជាងនេះដោយសារតែវាត្រូវបានគ្រប់គ្រងក្នុងក្រុមតង់ - ប៉េរូ

ដូចគ្នានេះផងដែរអ្នកដឹកនាំទំនិញជាក់លាក់នៃសេដ្ឋកិច្ចទាំងនេះត្រូវបានទទួលរងផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង។ នៅប្រេស៊ីលតម្លៃស្ករសធ្លាក់ចុះប្រមាណជា 25% ចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមនៃ 2018 រ៉ែដែកបានធ្លាក់ចុះប្រហែល 15% និងសណ្តែកសៀងប្រហែល 10% ។ (ទោះបីជាអ្នកដាំសណ្តែកសៀងនៅប្រេស៊ីលនឹងទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីពេលនេះក៏ដោយក៏ពួកគេអាចយកថ្លៃបុព្វលាភទៅប្រទេសចិនផងដែរព្រោះពន្ធគយលើសណ្តែកសៀងអាមេរិកផ្តល់ឱ្យប្រទេសប្រេស៊ីលនូវភាពផ្តាច់មុខប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពក្នុងទំនិញនេះ។ )

នៅប្រទេសប៉េរូនិងឈីលីតម្លៃដែកដែកនិងមាសទាបជាងមុនគឺជាការអូសលើអ្នកនាំចេញដែលនឹងមិនត្រូវបានទូទាត់ដោយការវាយតម្លៃរូបិយប័ណ្ណទាបក្នុងរយៈពេលខ្លី។ ជាការពិតណាស់ហានិភ័យគឺឆ្ពោះទៅរកការធ្លាក់ចុះ។ ការធ្លាក់ចុះនៅក្នុងប្រទេសចិននឹងកាត់បន្ថយតម្រូវការហើយនាំឱ្យតម្លៃទំនិញធ្លាក់ចុះសូម្បីតែ - ដែលនឹងជាការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងចំពោះសេដ្ឋកិច្ចទាំងនេះ។

វាប្រហែលជាដោយសារហេតុផលនេះ - ការយល់ដឹងកាន់តែខ្លាំងអំពីភាពងាយរងគ្រោះនៃសេដ្ឋកិច្ចទាំងនេះចំពោះប្រទេសចិន - ដែលមានការផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងទីផ្សារហ៊ុននៅក្នុងប្រទេសទាំងនេះនិងផ្សារមូលបត្រសៀងហៃ។

Gofshteyn ចង្អុលបង្ហាញថាទំនាក់ទំនងនៃសន្ទស្សន៍នៅប្រទេសប៉េរូនិងឈីលីកំពុងខិតជិត 1 - ជាមួយ Bovespa មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានទេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរការផ្លាស់ប្តូរភាគហ៊ុននៅម៉ិកស៊ិកនិងកូឡុំប៊ីបានក្លាយទៅជាអវិជ្ជមានច្រើនក្នុងប៉ុន្មានសប្តាហ៍ចុងក្រោយនេះដែលជាហេតុផលដែលប្រទេសទាំងនេះខ្វះការប៉ះពាល់ជាមួយប្រទេសចិនដែលមានចំនួនតិចជាងការនាំចេញរបស់ 10% ។

ដូច្នេះមានការកើនឡើងនូវភាពភ័យខ្លាចនៅក្នុងតំបន់អំពីការប៉ះពាល់ពីភាពយឺតយ៉ាវរបស់ប្រទេសចិន។ ប៉ុន្តែគ្រោះថ្នាក់ដ៏ធំបំផុតនៅក្នុងតំបន់នេះត្រូវប្រឈមមុខនឹងប្រទេសប៉េរូ។

វាមិនត្រឹមតែមានបញ្ហាពាណិជ្ជកម្មប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែប្រទេសចិនក៏មានចំនួនជិតមួយភាគប្រាំនៃការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេសទាំងអស់។ លើសពីនេះទៀតធនាគារកណ្តាលរបស់ខ្លួនគ្រប់គ្រងរូបិយប័ណ្ណរបស់ខ្លួននៅក្នុងដីដែលមានភាពតឹងតែង (សេដ្ឋកិច្ចនៅតែមានកំរិតខ្ពស់នៃដុល្លារូបនីយកម្ម) ដែលមានន័យថាអត្រាប្តូរប្រាក់បរទេសមិនមែនជាយន្តការលៃតម្រូវដូចនៅកន្លែងណាផ្សេងទៀតនោះទេ។

នៅពាក់កណ្តាលត្រីមាសដំបូងនៃឆ្នាំនេះរូបិយប័ណ្ណមានតម្លៃទាបធៀបនឹងលក្ខខណ្ឌពាណិជ្ជកម្មរបស់ប្រទេសប៉េរូប៉ុន្តែជាមួយប្រាក់ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិចរូបិយប័ណ្ណបានមើលឃើញនូវការកោតសរសើរយ៉ាងឆាប់រហ័សប្រឆាំងនឹងសមាជិកក្នុងតំបន់។

ទន្ទឹមនឹងនេះការធ្លាក់ចុះតម្លៃទំនិញសំខាន់របស់ប្រទេសប៉េរូបានកាត់បន្ថយលក្ខខណ្ឌនៃការធ្វើពាណិជ្ជកម្មរបស់ខ្លួនរហូតដល់ចំណុចខ្វះខាតនៃសន្ទះបិទបើកមួយដែលរួមជាមួយនឹងការព្រួយបារម្ភអំពីប្រទេសចិនទុកឱ្យទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្រទេសប៉េរូប្រឈមនឹងភាពទន់ខ្សោយបន្ថែមទៀត។

ទោះបីជាគ្រោះមហន្តរាយរយៈពេលខ្លីនេះហួសប្រមាណដោយទាំងភាពតានតឹងពាណិជ្ជកម្មធ្លាក់ចុះឬផលប៉ះពាល់លើកំណើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបត្រូវបានកាត់បន្ថយតាមរយៈការបង្វែរទិសដៅរបស់ចិនទៅទីផ្សារផ្សេងទៀតវានឹងនៅតែជាហានិភ័យរយៈពេលវែងសម្រាប់អាមេរិកឡាទីនទាំងអស់។ សេដ្ឋកិច្ចដើមទុនបានព្យាករណ៍អំពីការធ្លាក់ចុះនៃរចនាសម្ព័ន្ធនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចចិនជាមួយនឹងកំណើនត្រឹមតែ 2% ដោយ 2030 ។

ខណៈប្រទេសចិនប្រើប្រាស់តម្រូវការលោហៈត្រឹមតែ 47% នៃពិភពលោកនោះការធ្លាក់ចុះបែបនេះក៏នឹងបង្កឱ្យមានការលំបាកសម្រាប់ប្រទេសឡាទីនទាំងនោះដែលគ្របដណ្ដប់ដោយរ៉ែ។

ក្នុងរយៈពេលវែងតម្រូវការសម្រាប់ការធ្វើពិពិធកម្មកាន់តែច្រើននៃពាណិជ្ជកម្មអាមេរិចឡាទីននិងពាណិជ្ជកម្មគឺច្បាស់។ ដូច្នេះប្រសិនបើការភ័យខ្លាចក្នុងរយៈពេលខ្លីផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើតម្រូវការក្នុងការធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពឡើងវិញនិងវិនិយោគទៅលើវិស័យផ្សេងទៀតបង្កើនផលិតភាពនិងកែលម្អការអប់រំវាអាចក្លាយជាការព្រមានដ៏មានតម្លៃ។