Instytut Finansów Międzynarodowych (IIF), zrzeszający 450 członków, od banków po banki centralne, wzywa do większego międzynarodowego dostosowania polityki i regulacji zrównoważonego finansowania, aby lepiej wspierać przejście do zrównoważonej gospodarki.
W artykule opublikowanym 3 marca IIF stwierdza, że czynione są pewne postępy w integracji ryzyka klimatycznego w sektorze finansowym, ale ostrzega, że fragmentacja spowodowana przez niektóre grupy, które chcą ustalić politykę regionalną i sektorową, powoduje zamieszanie i spowalnia postęp.
Raport jest krytyczny wobec tego, co nazywa obecnym podejściem polegającym na rzucaniu wszystkiego pod mur, i mówi, że te fragmentaryczne wysiłki muszą zostać udoskonalone w ramach globalnych. Na przykład trzy organy wielostronne - sieć banków centralnych i organów nadzoru ds. Ekologizacji systemu finansowego, Koalicja Ministrów Finansów ds. Działań w dziedzinie Klimatu i Unia Europejska - pracują obecnie nad włączeniem ryzyka finansowego związanego z klimatem do polityki.
Mniej niż jedna trzecia przyjęła względy ryzyka klimatycznego na wszystkich etapach procesu ryzyka kredytowego
- Moody's
Pod nimi znajduje się warstwa poszczególnych jurysdykcji, które również przyglądają się własnym politykom. Od stycznia 2020 r. Ponad 25 krajów pracowało nad jakimś planem działań na rzecz zrównoważonego finansowania.
Tymczasem kluczowe jurysdykcje, takie jak USA, nie mają strategii zrównoważonego finansowania.
Jednocześnie wielu autorów standardów pracuje nad opracowaniem ram. Lista obejmuje Radę Stabilności Finansowej (FSB), Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS), Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (Iosco), Międzynarodowe Stowarzyszenie Organów Nadzoru Ubezpieczeniowego (IAIS) oraz Międzynarodową Organizację Organów Nadzoru Emerytalnego (IOPS) .
Prace nad taksonomią prowadzone są również na poziomie krajowym i regionalnym, a także przez wielostronne.
„Przyjęcie fragmentarycznego podejścia do kwestii klimatu lub szerszych zagadnień związanych ze zrównoważonym finansowaniem byłoby głęboko godne ubolewania w czasach, gdy istnieje pilna potrzeba przyspieszenia przepływów finansowych, które wspierają przejście do zrównoważonej gospodarki” - twierdzą autorzy artykułu.
Koordynacja
Na przykład w niedawnej ankiecie przeprowadzonej przez IIF na 70 instytucjach finansowych około 65% respondentów twierdzi, że fragmentacja rynku regulacyjnego ekologicznego jest dużym źródłem obaw i będzie miała istotny wpływ na rynek zrównoważonych finansów.
IIF zaleca zatem lepszą koordynację między grupami, a także globalną politykę i ramy regulacyjne.
„Nalega, aby G20 rozważyła udoskonalony program zrównoważonego rozwoju, który w ostrożny i przemyślany sposób łączy kluczowe dyskusje polityczne w ministerstwach finansów, bankach centralnych, organach nadzoru / organów nadzoru sektora finansowego i instytucjach wielostronnych”.
|
Judsona Berkeya, |
„Eksperymenty są dobre, ale fragmentacja nie” - mówi Judson Berkey, dyrektor zarządzający i szef grupy ds. Strategii regulacyjnej zrównoważonego rozwoju w UBS oraz wiceprzewodniczący Grupy Roboczej ds. Zrównoważonego Finansowania IIF.
Mówi, że instytucje finansowe powinny być bardziej zaangażowane w proces decyzyjny: „Przemysł wciąż znajduje się w fazie badań i rozwoju, jeśli chodzi o analizę ryzyka klimatycznego”.
Co bardziej pozytywne, autorzy IIF podkreślają, że spośród 70 ankietowanych instytucji finansowych około 60% respondentów stosuje się w pełni lub częściowo do zaleceń grupy zadaniowej FSB ds. Ujawniania informacji finansowych związanych z klimatem (TCFD), a kolejne 30% planuje je zastosować wkrótce.
Badanie przeprowadzone przez Moody's wykazało jednak, że „zarządzanie ryzykiem klimatycznym w większości banków jest na wczesnym etapie”.
Raport wykazał, że „mniej niż jedna trzecia przyjęła względy ryzyka klimatycznego na wszystkich etapach procesu ryzyka kredytowego lub przedstawiła opis swoich metod oceny i monitorowania ryzyka klimatycznego”.
Wspólnie i zbiorowo
Pod koniec lutego Mark Carney, współtwórca TCFD i prezes Bank of England do 15 marca, powiedział, że ma nadzieję, że standardy TCFD staną się obowiązkowe.
W dokumencie IIF podkreślono, że pomógłby w tym międzynarodowy standard rachunkowości, podobnie jak pełniejsze i lepszej jakości ujawnianie informacji przez kontrahentów korporacyjnych.
Berkey mówi: „Przydałoby się współpracować i współpracować z organami regulacyjnymi przy opracowywaniu ich ram, podobnie jak w przypadku przejścia z Bazylei I do Bazylei II.
„Każde państwo przyjmujące własne podejście, choć na początku przydatne, szybko traci wartość, ponieważ trudno jest porównywać podejścia i wykorzystywać zasoby, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym.”
To powiedziawszy, dokument IIF określa, w jaki sposób można wprowadzić niuanse krajowe w szerszych globalnych ramach.
Berkey dodaje również, że chociaż regulacja jest potrzebna, nie należy jej przyspieszać.
„Uregulowanie rynku pozagiełdowych instrumentów pochodnych i opracowanie koncepcji planowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zajęło 10 lat” - mówi. „Taki okres powinniśmy wziąć pod uwagę.
„Musimy zacząć teraz, ale robimy to etapami, ucząc się i dostosowując na bieżąco”.
Mapa drogowa
Dokument IIF sugeruje również, aby początkowo skupić się na ujawnieniach związanych z klimatem, zamiast próbować jednocześnie pokryć wszystkie zagrożenia dla środowiska, ale z jakąkolwiek polityką „opracowaną w celu ułatwienia rozszerzenia na szersze ujawnienia ESG [środowisko, społeczeństwo i zarządzanie], w tym kapitał naturalny”.
Złożoność problemu - rola przyrody w łagodzeniu klimatu, a także ryzyko ekonomiczne związane z zanieczyszczeniem, degradacją gleby i utratą różnorodności biologicznej - oznacza, że próby jednoczesnego skoncentrowania się na zagrożeniach finansowych związanych z klimatem i przyrodą spowodowały, że banki te wyczerpały zasoby.
Zarówno dla nich, jak i dla wszystkich przydatna byłaby mapa drogowa od klimatu do „poza klimat” - jak sugerują niektórzy specjaliści od kapitału naturalnego.
Signal2forex.com - Najlepsze roboty i sygnały Forex
