W miarę wzrostu ryzyka zadłużenia Chin, oto 3 znaki ostrzegawcze, na które warto zwrócić uwagę

PEKIN — W rosnącym stosie długów Chin pojawiają się słabe punkty.

Poziom długu publicznego wzrósł do prawie czterokrotności PKB, podczas gdy w ciągu ostatnich 18 miesięcy coraz większa liczba obligacji korporacyjnych uległa niewypłacalności.

Chociaż ostatnie przypadki niewypłacalności stanowią ułamek wartego 13 bilionów dolarów chińskiego rynku obligacji lądowych, niektóre głośne sprawy wstrząsnęły inwestorami, ponieważ w powszechnym mniemaniu chiński rząd nie pozwoli na upadek firm wspieranych przez państwo.

Sprawa chińskiego menedżera ds. długów nieściągalnych, Huaronga, również wystraszyła inwestorów, powodując w tym roku załamanie na rynku, kiedy firma nie przedstawiła na czas swoich zysków, a jej obligacje denominowane w dolarach amerykańskich spadły.

Analitycy twierdzą, że takie przypadki sygnalizują, jak zmienia się tak zwana ukryta gwarancja państwa, w miarę jak rząd próbuje poprawić jakość rynku obligacji, eliminując słabsze firmy i dopuszczając pewne zróżnicowanie w branży.

W miarę zwalniania wzrostu gospodarczego w Chinach władze starają się znaleźć lepszą równowagę między utrzymaniem kontroli a wpuszczeniem do gospodarki niektórych sił rynkowych, aby utrzymać wzrost w dłuższej perspektywie.

Według danych Fitch Ratings w pierwszej połowie tego roku łączna liczba niespłacanych obligacji korporacyjnych w Chinach wyniosła 62.59 miliarda juanów (9.68 miliarda dolarów) — najwięcej w pierwszym półroczu od 2014 roku. Z tego ponad połowę tej kwoty stanowiły niewypłacalności przedsiębiorstw państwowych – około 35.65 miliarda juanów.

Według Fitch w całym 2020 r. niespłacanie obligacji wyniosło 146.77 mld juanów, co stanowi ogromny wzrost w porównaniu z zaledwie sześcioma lat temu w 2014 r. Agencja ratingowa podała, że ​​w tym roku liczba niewypłacalności wyniosła 1.34 miliarda juanów, a przedsiębiorstwa państwowe nie dopuściły się żadnych niewypłacalności.

W miarę narastania obaw inwestorów, ekonomiści twierdzą, że warto przyjrzeć się trzem ważnym zmianom.

Najważniejszym kamieniem milowym w przeciwdziałaniu idei ukrytej gwarancji na rynku chińskim byłoby niewywiązanie się z obligacji wyemitowanej przez instytucje finansujące samorządy lokalne (LGFV).

Przedsiębiorstwa te są zazwyczaj w całości własnością władz lokalnych i regionalnych w Chinach i zostały utworzone w celu finansowania projektów w zakresie infrastruktury publicznej. Obligacje wyemitowane przez takie firmy rosną w związku z rozwojem infrastruktury w związku z poprawą sytuacji w chińskiej gospodarce.

„Wiele LGFV jest jeszcze gorszych od tak zwanych firm zombie w tym sensie, że nie są w stanie spłacić odsetek, nie wspominając (nie) samodzielnie o kapitale” – powiedział Larry Hu, główny ekonomista ds. Chin w Macquarie, w raporcie z 25 czerwca notatka. Firmy zombie to te, które są mocno zadłużone i aby przetrwać, polegają na pożyczkach i dotacjach rządowych. „Mogli przetrwać tylko dzięki wsparciu rządów”.

„Rok 2021 jest okazją do złamania ukrytych gwarancji, ponieważ po raz pierwszy od dekady decydenci nie muszą (nie) martwić się o docelowy wzrost PKB. W rezultacie mogliby tolerować większe ryzyko kredytowe” – stwierdził Hu, zauważając, że niewypłacalność obligacji LGFV jest tylko kwestią czasu.

W 2015 r. producent sprzętu elektrycznego Baoding Tianwei stał się pierwszym przedsiębiorstwem państwowym, które nie spłaciło swojego zadłużenia, po pierwszym niewypłacalności na nowoczesnym chińskim rynku obligacji lądowych rok wcześniej.

Nomura powiedział, że LGFV są „głównym przedmiotem” zaostrzenia polityki Chin i zauważył, że obligacje wyemitowane przez ten sektor wzrosły w ubiegłym roku do rekordowej wartości 1.9 biliona juanów (292.87 miliarda dolarów) z zaledwie 0.6 biliona juanów w 2018 roku.

W przypadku obligacji o ratingu inwestycyjnym w Chinach głównym czynnikiem wpływającym na przyszłe wyniki jest sposób rozwiązania sprawy Huarong Asset Management, jak stwierdzili analitycy Bank of America w notatce z zeszłego miesiąca, nazywając sytuację „dużym nawisem”.

Największy chiński zarządca nieściągalnych długów, Huarong, zmaga się z nieudanymi inwestycjami i sprawą korupcyjną dotyczącą swojego byłego prezesa, skazanego w styczniu na śmierć.

Po przekroczeniu marcowego terminu publikacji wyników za 2020 r. firma stwierdziła również, że „audytorzy będą potrzebować więcej informacji i czasu, aby zakończyć” procedury audytu. Dodał jednak, że niepodanie wyników nie oznacza zwłoki.

Największym zwolennikiem Huaronga jest Ministerstwo Finansów. Gospodarka Chin będzie musiała rosnąć wystarczająco szybko, aby budżet rządu centralnego nie był bardziej obciążony.

Jeśli sprawa Huaronga zostanie rozwiązana przy wsparciu rządu, powinno to wzmocnić chiński sektor zarządzania aktywami, a także inne podmioty powiązane z chińskim rządem, twierdzi Bank of America.

Bank dodał jednak: „W przypadku nieuporządkowanej niewypłacalności obligacji dolarowych Huaronga możemy zaobserwować szeroką wyprzedaż chińskich kredytów, zwłaszcza kredytów (o ratingu inwestycyjnym)”.

Jak wynika z raportu Reuters z początku czerwca, organy regulacyjne naciskają na Huarong, aby w ramach modernizacji sprzedał aktywa niezwiązane z podstawową działalnością.

W przypadku niewypłacalności Huarongu koszt kapitału może „znacznie” wzrosnąć w przypadku innych spółek państwowych, ponieważ „rynki ponownie oceniają postrzeganie ukrytych gwarancji państwa”, Chang Wei-Liang, specjalista ds. strategii makro w singapurskim banku DBS, powiedział CNBC e-mailem. W miarę wzrostu ryzyka firmy muszą oferować wyższe zyski, aby przyciągnąć inwestorów.

Chang powiedział, że Chiny mają wystarczająco dużo pieniędzy, aby rozwiązać problemy Huaronga.

Jednak „kluczowe pytanie brzmi, czy państwo zdecyduje się na interwencję poprzez zapewnienie wsparcia dodatkowym kapitałem, czy też narzucając straty w pierwszej kolejności akcjonariuszom i posiadaczom długów, aby wzmocnić dyscyplinę rynkową” – dodał.

Próbując dowiedzieć się, gdzie mogą znajdować się potencjalne punkty zapalne w przypadku niewypłacalności przedsiębiorstw państwowych, analitycy S&P Global Ratings odkryli, że małe banki skupione w północnych i południowo-środkowych Chinach borykają się z pogarszającą się jakością aktywów.

„Miejskie i wiejskie banki komercyjne posiadające problematyczne kredyty powyżej średniej w sektorze musiałyby umorzyć 69 miliardów chińskich renminbi (RMB) z tytułu tych kredytów, aby ich stosunek do średniego poziomu w sektorze, przy czym te w północno-wschodniej części kraju zostały najbardziej dotknięte”, Jak wynika z raportu z 29 czerwca.

Może to mieć wpływ na zdolność małych banków do wspierania lokalnych spółek państwowych, potencjalnie wymagając interwencji większych banków w celu utrzymania stabilności systemu, stwierdza raport.

Prowincje, w których występują większe problemy, to te narażone na cykliczne oddziaływanie branż, powiedział CNBC analityk kredytowy S&P Global Ratings Ming Tan.

Władze muszą znaleźć równowagę pomiędzy zezwoleniem na nadanie bardziej ryzykownego ratingu kredytom o gorszej jakości a zapobieganiem narastaniu problemów, powiedział Tan. „Zdecydowanie istnieje ryzyko złego zarządzania w przyszłości, ale jak dotąd, z naszych obserwacji wynika, że ​​zarządzano tym całkiem dobrze”.

Chiński organ nadzoru bankowego i ubezpieczeniowego ujawnił w zeszłym tygodniu, że w 2020 r. sektor bankowy pozbył się aktywów zagrożonych o rekordowej wartości 3.02 biliona juanów, czyli 465.76 miliarda dolarów. Inne dane opublikowane w zeszłym tygodniu pokazały, że PKB Chin wzrósł w drugim kwartale o 7.9% w porównaniu z rokiem ubiegłym, nieco poniżej oczekiwań.

Niektórzy analitycy wskazywali na słabość na poziomie lokalnym. Analiza Pinpoint Asset Management wykazała, że ​​w maju konsumpcja spadła rok do roku w czterech stolicach prowincji – Wuhan, Guiyang, Shijiazhuang i Yinchuan.

„Słabsza fiskalnie prowincja jest prawdopodobnie związana z mniej dynamiczną sytuacją gospodarczą, (oraz) słabsza sytuacja gospodarcza oznacza, że ​​może wystąpić więcej niewypłacalności obligacji korporacyjnych” – powiedziała Francoise Huang, starszy ekonomista w Euler Hermes, spółce zależnej Allianz.

Kwestią długoterminową jest restrukturyzacja gospodarki słabszych prowincji, aby umożliwić rozwój bardziej dynamicznym – dodała. „Nie sądzę, że rozwiązaniem byłoby dalsze inwestowanie w te mniej wydajne sektory tylko po to, aby utrzymać je przy życiu”.