RBA Pozostała stopa gotówkowa bez zmian, ale wskazana w celu dalszego ułatwienia

Zgodnie z powszechnymi oczekiwaniami, w grudniu RBA pozostawił stopę procentową na niezmienionym poziomie 0.75%. Bank centralny był ostrożnym optymistą, jeśli chodzi o rozwój krajowej gospodarki. Dostrzegając punkty zwrotne w gospodarce w ogóle, a na rynku mieszkaniowym w szczególności, członkowie nadal niepokoili się konsumpcją i rynkiem pracy. Powtórzyli łagodne nastawienie w polityce pieniężnej. Oczekujemy, że bank centralny obniży główną stopę procentową o -25 punktów bazowych w I kwartale 1 r., ponieważ sytuacja w zakresie zatrudnienia pozostaje słaba.

Bank centralny przyznał, że gospodarka kraju „osiągnęła łagodny punkt zwrotny”. Jednakże nadal utrzymywało się pewne ryzyko pogorszenia sytuacji. Na przykład zasugerowano, że „główną niepewnością krajową w dalszym ciągu są perspektywy konsumpcji, przy czym utrzymujący się okres jedynie umiarkowanego wzrostu dochodu do dyspozycji gospodarstw domowych w dalszym ciągu odbija się na wydatkach konsumenckich”. Co więcej, „skutki suszy i ewolucja cyklu budownictwa mieszkaniowego” przyczyniły się do powstania innych niepewności.

RBA boryka się z problemem słabości na rynku pracy. Język w tej kwestii stał się bardziej ponury. W oświadczeniu politycznym usunięto wzmiankę, że „zatrudnienie w dalszym ciągu silnie rośnie”. Odnotowano jedynie, że bezrobocie utrzymywało się na stałym poziomie, podkreślono jednocześnie, że „wzrost płac jest ograniczony”, a „ostatnie wyniki sugerują, że australijska gospodarka może utrzymać niższe stopy bezrobocia i niepełnego zatrudnienia”. W październiku bezrobocie w Australii wzrosło do 5.3%, najwyższego poziomu od czerwca 2018 r.

RBA utrzymał na posiedzeniu ekspansywne nastawienie w polityce pieniężnej. W oświadczeniu końcowym RBA zobowiązało się do dalszego monitorowania rozwoju sytuacji gospodarczej, zwłaszcza „rynku pracy”. Dodał, że „zarówno ze względu na czynniki globalne, jak i krajowe uzasadnione było oczekiwanie, że w Australii potrzebny będzie dłuższy okres niskich stóp procentowych, aby osiągnąć pełne zatrudnienie i cel inflacyjny”. dalsze łagodzenie polityki pieniężnej, jeśli będzie to konieczne, aby wesprzeć trwały wzrost gospodarczy, pełne zatrudnienie i osiągnięcie w miarę upływu czasu celu inflacyjnego”.